Terug
20-6-2015

Clinic Ellen Hoog MC3 Zondag 31 mei HC Eemvallei

Nieuws afbeelding

Een aantal maanden geleden was het kwartje nog niet bij iedereen gevallen, zeker niet bij mezelf, maar Patrick had bij Serieus Request een privé clinic met Ellen Hoog tijdens de veiling gewonnen. In plaats van Ellen helemaal in bikini voor hemzelf te claimen (hetgeen vast door een ieder zijn hoofd is geschoten) heeft hij deze clinic cadeau gedaan aan het team van zijn dochter Yasmine. Wow, dat is nog eens teamspirit, dat is de spirit waarvan we hopen dat ons kroost die oppikt tijdens de mooie teamsport hockey.

Zo’n 2 weken voor aanvang begon het dan echt te leven, iedereen kreeg pas echt door wie Ellen Hoog is en dat ze naast sportieve foto sessies in de USA ook nog eventjes International Hockeyvrouw van het jaar 2014 is geworden. Een clinic van zo’n hotshot betekent echt iets, daar kunnen de meiden heeeeel veel van leren.

Om 14 uur zou eea beginnen, Ellen had even geen rekening gehouden met de werkzaamheden op de A1, dus ze was wat later. De hormonaal instabiele spelers van JA1 en H1 hadden zich al aan de poort gemeld, ze gaven aan dat hun interesse echt op het technisch vlak lag. Ik vroeg me af of ik ze nog wilde melden dat er in Delft een goede TU was, ik geloof dat het aan dovenmansoren gericht zou zijn geweest, dus die moeite heb ik maar gespaard.


Ellen Hoog kwam in haar door Volkswagen gesponsorde Olympisch auto aan, en al heel snel hadden we door dat ze echt down to earth is. Iedereen een handje schudden en met iedereen een relaxed babbeltje, in ieder geval helemaal geen ster allures. Als snel moest er aan hockey worden gedacht, dus met de meiden van C3 het veld op. De 1e echt mooie confrontatie tussen zaterdagmiddag amateur hockey en Nederlands Elftal hockey was dat onze meiden zich in een cirkel moesten oprekken…..uhhh, hoort dat zo was van de gezichten af te lezen, normaal kletsen we wat, doen wat huppelsprongetjes, slaan we wat ballen over een weer en gaan we daarna in een cirkel staan voor het goal en zijn we klaar voor de wedstrijd. Ik hoop dat de dieperliggende boodschap duidelijk was, en dat deze rek en strek oefening standaard in de wedstrijd voorbereiding wordt meegenomen, want qua voorbereiding was deze les wel heel belangrijk in alle eerlijkheid.

Tijd voor het hockey werk, Ellen had snel en effectief een parcours uitgezet waarbij van 2 kanten de bal aangespeeld werd en 2 speelsters tegelijk op het goal konden slaan. Mogelijk had iemand Ellen ingefluisterd dat het bij MC3 het afgelopen seizoen nog wel eens ontbrak aan het afmaken, het zogenaamd scorend vermogen. Nou, dat werd uitgebreid geoefend en de verschillende tips en trucs waren zeer welkom, en werden gelijk goed opgepakt door de meiden. De keepster had het zwaar, want een dergelijk mitrailleur vuur van ballen is lastig om te verwerken. De meiden sloegen scherp en doeltreffend, de keepster heeft zich kranig geweerd en wist toch aardig wat ballen uit het goal te houden.



Vervolgens werd er een variant toegevoegd waarbij met de backhand geslagen moest worden. Gaandeweg werd na de aanwijzingen van deze techniek ook deze slag doeltreffender, dus weer een belangrijke doelstelling bereikt tijdens de clinic. De meiden moesten zich iets dichter bij het goal gaan verplaatsten, want er kwam een nieuwe variant, eerst in de cirkel de bal aannemen en op het goal slaan, gelijk daarachter aan een bal onder borsthoogte aannemen en in de loop op het goal slaan. Een praktische en handige oefening, die ook met zeer goed resultaat werd uitgevoerd. Een applaus voor de goede samenwerking tussen team en keepster!

Time flies when you are having fun, dus het werd alweer tijd voor de afrondende sessie, de welkbekende shootouts. Altijd leuk, soms wel wat langdradig, maar ook hier veel doeltreffende ballen gezien. Uiteindelijk was Fleur het meest trefzeker en won zij het meegbrachte Rabonbank trainingsvest van Ellen waar ze ook gelijk een handtekening op kreeg. 

Na een leuke fotosessie en ook een op hoop selfies en combishots met Ellen was het tijd om naar het van binnen gezellige clubhuis te gaan en langzaam te gaan beginnen aan de hapjes van de high tea. Nog weer wat handtekeningen en zelfs een mooie grote handtekening op de muur in het clubhuis (hier moet nog een mooie plastic plaat overheen) waarna Ellen weer richting Amsterdam ging.


Wow, wat een dag en wat tof dat Patrick (en vrouwlief uiteraard) zo vrijgevig waren om hun prijs te delen met het team. Dat is mooi, zeer mooi zelfs, en zowel voor de meiden die in de C blijven als die doorstromen naar de B een onvergetelijke en goede ervaring waar ze veel van hebben kunnen leren.

Thomas van der Kooij